Welke technieken verfijnen Indonesisch chromiet midden in de dominantie van de nikkelindustrie?

25 juni 2025

Indonesië, als belangrijke speler op de wereldwijde mijnbouwmarkt, met name bij de nikkelproductie, heeft ook gezocht naar strategische verfijning van zijn chroomerts (chromiet) reserves om zijn minerale economie te diversifiëren. Hoewel nikkel blijft domineren, zijn diverse technieken en benaderingen toegepast om Indonesisch chromiet te verfijnen en te integreren in het bredere mijnbouw- en metallurgische kader.

1. Verrijking van chroomerts (beneficiatie)

• Zwaartekrachtseparatie: Door de hoge dichtheid van chromiet worden zwaartekrachtgebaseerde methoden zoals schudtafels, spiraalscheiders en jiggen ingezet om chromiet te scheiden van minderwaardige gangmineralen.
• Magnetische ScheidingDe zwakke magnetische eigenschappen van chroomerts zorgen ervoor dat het kan worden gescheiden van niet-magnetische gastmaterialen of onzuiverheden, een techniek die vooral nuttig is waar nikkelertsen naast chroomertsafzettingen voorkomen.
• FlotatieBij fijnkorrelige chromietmineralen verbeteren flotatietechnieken met chemische reagentia de winning, door chromiet selectief te scheiden van silicaat- of nikkelverontreinigingen.

2. Nabewerking en geïntegreerde smelten

• Smelten in de ferrochroomproductie: Het smelten van chromiet tot ferrochroom is een belangrijke stap in de raffinage. Indonesië heeft geïnvesteerd in de bouw van ferrochroom smelters om waarde toe te voegen aan ruw chromiet en de afhankelijkheid van import of rauwe exportmarkten te verminderen.
• Productie van nikkel-chroom legeringen: Door de overlap tussen chromiet en de dominante nikkelindustrie van Indonesië, worden gecombineerde verwerkingsfaciliteiten onderzocht om nikkel-chroom legeringen te produceren die gebruikt worden in roestvrij staal.

3. Selectieve technieken voor gemengde mineraalafzettingen

Chromiet- en nikkelertslichamen overlappen vaak in ultramafische gesteentegebieden. Technieken om selectief chromiet te extraheren tijdens de nikkelwinning kunnen de resource-benutting optimaliseren:

• Hydrometallurgische processen: Dit omvat loogmethoden om chromiet selectief te extraheren uit lateriet- of ultramafische afzettingen zonder de nikkelextractie te beïnvloeden.
• Geavanceerde sorteertechnieken: Optische en röntgensorteertechnieken worden gebruikt om chromieterts van nikkelrijke segmenten te scheiden vóór de metallurgische verwerking.

4. Duurzame verwerking

• Chroomwinning uit malm: Om de milieu-impact te minimaliseren, richten onderzoekers zich op het extraheren van residu chromiet uit malm of afval dat gegenereerd wordt door andere mijnbouwactiviteiten, met name nikkelmijnbouw.
• Proces voor smelten met lage CO2-uitstoot: Om aan de duurzaamheidsdoelstellingen van Indonesië te voldoen, worden tijdens de ferrochroomproductie efficiënte ovenontwerpen met verminderde CO2-uitstoot, zoals DC-boogovens, ingezet.

5. Integratie met de nikkelwaardeketen

Aangezien het mijnbouwbeleid van Indonesië nadruk legt op verwerking in de downstream, wordt de synchronisatie van chromiet- en nikkelverrijking nagestreefd.

• Gedeelde infrastructuur, zoals elektriciteitscentrales, transport en smelterijen, met name in mijnbouwcentra zoals Morowali of Weda Bay, vergemakkelijkt de gezamenlijke verwerking van nikkel- en chroommineralen.
• Het gebruik van chroomerts in Indonesië's groeiende roestvrijstalen sector (afhankelijk van nikkel) creëert vraag naar chroomerts/nikkel-coproducten.

6. Onderzoek en technologische innovatie

• Geologische onderzoeken: Geavanceerde mineralenonderzoekmethoden helpen chroomertsafzettingen te identificeren in nikkelrijke ultramafische complexen, wat leidt tot gerichte winningsoperaties.
• Pilot raffinaderijen: De Indonesische overheid en de particuliere sector hebben geïnvesteerd in kleine raffinaderijen om innovatieve chroomopbrengsten te testen tijdens het gelijktijdig verwerken van nikkelertsen.
• Partnerschappen met wereldspelers: Samenwerkingen met landen als China, Zuid-Korea en Japan, belangrijke afnemers van ferrochroom en roestvrij staal, helpen Indonesië om baanbrekende technologieën te adopteren.

7. Regelgeving en beleidsmaatregelen:

De Indonesische overheid heeft verschillende beleidsmaatregelen geïmplementeerd om de raffinage van chroom naast nikkel te stimuleren:

• Exportverboden op ruwe ertsen, vergelijkbaar met verboden op nikkelerts, stimuleren de toevoeging van waarde binnenlandse.
• Fiscale voordelen en subsidies voor bedrijven die investeren in ferrochroom- of roestvrijstalen fabrieken.

8. Circulaire economie praktijken

De nikkel- en roestvrijstalen industrie van Indonesië produceert bijproducten zoals slakken die sporen van chroom bevatten. Deze bijproducten worden nu onderzocht voor de secundaire winning van chroomerts om de hulpbronnen te maximaliseren en afval te minimaliseren.

Conclusie

De technieken om chroomerts te verfijnen in Indonesië, te midden van de dominante nikkelindustrie, richten zich op technologische integratie, duurzame praktijken en